De reis continues
Zoals sommige misschien weten, ga ik Leon vandaag weer op reis. Hiervoor is een nieuwe reislog gestart. Jullie kunnen je weer aanmelden op mijn reislog als jullie geinteresseerd zijn op www.leon.reismee.nl
Groetjes
Leon
Alles in orde!
We hebben gelezen dat in Bangkok de noodtoestand is uitgebroken (zie nu.nl)
Er zijn hier demonstraties, omdat het volk de corrupte regering zat is. Dit leidt soms tot geweldadige rellen.
Maar wij zitten in een gebied in Bangkok, dat daar totaal geen last van heeft! Bangkok is een stad van 11 miljoen mensen, dus zo groot dat wij er totaal geen last van hebben. Dus voor de mensen die zich eventueel zorgen maakten door dit nieuws. Vreest uniet!
En daarbij gaan we overmorgen hier weer weg naar Macau! Bij deze hopen we jullie weer op de hoogte gesteld te hebben!
Spothopping
De laatste week hebben we weinig tijd gehad om onze verhalen hier te plaatsen. We hebben heel veel gereisd en we waren maar kort op de plekker waar we waren. Maar nu zitten we in Pukhet (strandplaats) en het regent dus er is volop tijd om onze avonturen weer te plaatsen:
Na KL als tussenstop te hebben gebruikt zijn we naar de koloniale wereld-erfgoed-plaats Melakka gegaan. Niet lang na aankomst werden we door een oud mannetje naar zijn hotel gelokt, niet ver uit het centrum vandaan. Het was er schoon en er was warm water, wat wil een mens nog meer? Na ons zelf te hebben geinstalleerd zijn we de stad een beetje gaan verkennen. We zijn Chinatown in gegaan (iedere zich zelf respecterende plaats in Maleisie heeft een Chinatown) wat een gezellige boel was. Veel chinezen hadden zich verzameld op een plein waar de Olympische Spelen getoond werden op een groot scherm, overal waren kraampjes met eten, souvenirs en andere handelswaren.
Na een goede nachtrust (behalve voor Mikolaj, die kon niet slapen) zijn we cultureel gaan doen. Melakka is ooit een Nederlandsche nederzetting geweest en daar zijn nog sporen van te vinden. We zijn bij het Stadthuys geweest, wat het oudste nederlandse gebouw in zuid-oos-azie schijnt te zijn. Uiteraard hebben we wat tempeltjes bezocht, onder andere een chinese. Hier werden Leon en DP bijna een uur aan de praat gehouden over de levensvisies en levenswijzen van een oude man. Het kwam er een beetje op neer dat ons westerse denken niet goed is voor de geestelijke balans, maarja daar mag een ieder mee doen wat ie er mee wil doen..
Nadat we uitgecultuurd waren zijn we vertrokken naar Mersing, dit is een havenplaatsje waar de veerboot naar Pulau Tioman vertrekt. Tioman is weer een tropisch eiland waar je vooral naartoe moet gaan als je wilt gaan duiken, schijnt prachtig te zijn. Wij hebben alleen niet zoveel geld om te duiken, dus zijn we gewoon lekker op strand gaan zitten. De eerste dag zaten we echter op het verkeerde gedeelte van het strand, want als je even wilde gaan zwemmen moest je eerst dit overwinnen :
Geloof ons, dat loopt niet lekker op je blote voeten! Later bleek dat je een paar honderd meter naar links een prachtig stuk zandstrand had met een gezellig bounty-barretje waar de hele dag eten en drinken gehaald kon worden. Dat was uiteraard voor de volgende dag onze locatie! De hele dag lekker zonnen met een muziekje en zelfs een klein stukje snorkelen met een gehuurd snorkelsetje inspireerde ons om deze perfecte dag nog perfecter te maken!
We gingen vissen! Leon regelde met zijn intussen geslepen onderhandelkunsten een vissersbootje met hengels en bootman. Om de prijs nog iets lager te maken vonden we een extra persoon om de kosten mee te delen. Een hele aardige gozer uit de UK ging met ons mee de zee op. Een paar kilometer uit de kust ging de motor uit, wat een geweldige stilte was daar op zee! We pakten onze hengels en deden stukjes inktvis als aas aan onze haken. Het was daar erg diep, want het duurde echt lang voor ons aas de bodem vond! Na bijna een uur gezeten te hebben was Mikolaj de eerste die een vis ving! Niet veel langer ving DP er twee tegelijk (meerdere haken aan de lijn). De gevangen vissen werden bewaard, zodat ze 's avonds op de bbq gegooid konden worden, ze waren nog lekker ook!
De volgende dag vertrok het weer een beetje dus besloten we verder te reizen naar Johor Bahru. Dit is een plaats waar iedereen doorgaans vandaan gaat om Singapore in te gaan. Na een niet heel uitgebreide grenscontrole konden we op zoek naar een kamer. Het was al rond 12 uur 's nachts, dus we waren er wel aan toe. Het kon ons niet veel meer schelen en dat hebben we geweten ook. Er was nog plek op het dak van een backpackers lodge, waar gewoon een paar matrassen voor ons op de grond werden gelegd. Het was ter bescherming van de regen wel gedeeltelijk overdekt, maar verder kon het lekker doortochten.
Eenmaal fris en fruitig besloten we de Arab-street eens te gaan verkennen. Niet heel veel bijzonders, afgezien van de honderden borden waar op staat wat je wel en niet mag doen (kauwgom eten: verboden en 250E boete, op muurtje zitten: verboden en 100E boete, peuk op straat gooien: verboden en 200E boete etc. etc.) Dit is overigens in heel Singapore zo. Halverwege rustte we even uit in een thee-cafe en opeens werden we gevraagd mee te doen aan een interview voor de televisie (TV5 in Singapore) We stemden hier uiteraard mee in! Het ging over welk eten we het lekkerst vonden en waarom. Niet heel boeiend verder, maar toch leuk dat ze ons kozen!
's avonds gingen we weer lekker slenteren door de straten en we besloten wat biertjes te halen en op te drinken aan de rivier die Singapore doorkruist. Het was een leuke avond, maar nog lang niet af bleek! We besloten opeens naar de Ministry of Sound te gaan (een luxe club) Dit was uiteraard een spetterend feest, maar de volgende dag kwamen we er achter dat de avond zijn tol vroeg en hebben we niet veel meer gedaan dan een biosje pakken en wat eten (wat trouwens wel erg lekker was!
Na bijgekomen te zijn kwam in de nacht Sip aan! De jongen had een lange vermoeiende reis achter de rug, maar had uiteraard nog energie om tot 7 uur 's ochtends een paar welkomsdrankjes te drinken met ons! Sip moest erg wennen aan alle Aziatische mensen, het zijn er ook zoveel! Nadat we Sip Singapore een beetje hebben laten zien zijn we weer terug gegaan naar KL, Maleisie. Eigenlijk zouden we naar Mount Kinabalu gaan, maar door het slechte weer zijn we van plan veranderd. Het is een beetje link om die berg te beklimmen als deze door de regen in een glijbaan veranderd.
KL was weer slechts een tussenstop, want we gingen weer naar Bangkok! Deze keer met de trein! Alleen besloot Leon een kleine de-tour te nemen, door met de bus te gaan, want dan zou hij een halve dag minder onderweg zijn zodat hij wat meer cultuur kon snuiven. DP, Mik en Sip vonden dat de trein ansich een avontuur zou zijn. De treinrit zou zo'n 15 uur duren naar de grens van Thailand. Daar was het de bedoeling dat we zouden overstappen op de volgende trein die ons in Bangkok zou afzetten. Dit plan was alweer gewijzigd en we zijn in een busje naar Phuket egaan! Een beetje strand kon geen kwaad dachten we!
Eenmaal aangekomen in Phuket kwamen we er achter dat het hier bijna de hele dag regent, dus tot nu toe weinig strand, maar het is verder wel een leuk plaatsje met heel vriendelijke mensen en gezellige cafeetjes. We gaan wel weer zien waar we hierna naartoe gaan!
In ieder geval hebben we het nog steeds goed naar ons zin!
Groeten uit Phuket, Thailand !
Avontuur in de jungle!
Nu we vol zaten met fast food en de stad wel weer even gezien hadden namen we een niet lange busrit naar Temberling. Dit is een weinig zeggend plaatsje, met als enige interessante faciliteit de stijger waar de bootjes aanmeren, om mensen over water naar de ingang van het natuurreservaat Taman Negara (kortweg: de jungle) te brengen. Na onze tassen uitgeladen te hebben en ze in de boot gelegd te hebben, begonnen we aan een adembenemende 3 uur durende boottocht richting de jungle! Tijdens deze tocht zagen we naast veel mooi groen langs de waterkant ook een klein aantal dieren waaronder deze waterkoeien (of wat het ook zijn) en hier en daar mooie vogels.
Eenmaal aangekomen in Tana Ratha (klein dorpje vlak voor de ingang van het reservaat) zijn we weer aan de ons inmiddels bekende zoek-een-acceptabele-slaapplaats-voor-weinig-geld-tocht begonnen. Na een uurtje zweten in de felle zon vonden we een aardig plekje, wat voor twee mensen aan de kleine kant is. Natuurlijk gingen we daar met z'n drie-en in slapen en dus kon je je kont daar niet keren. Niet van belang verder, want we deden daar niet meer dan slapen.
De nacht was voor Leon en Mikolaj een teleurstelling, want in het hele dorp was de stroom uitgevallen, waardoor de ventilator niet werkte en ze dus niet konden slapen van de warmte. Na een lekker ontbijt zijn we aan onze eerste wandeling begonnen door de jungle. Het was een mooie omgeving, misschien was het pad net iets te onnatuurlijk gemaakt (heel breed, hier en daar gewoon houten/kunsstof trappen en/of looppaden) wat een beetje tegen onze verwachtingen in ging.
Ons doel was de Canopee Walkway. Dit is een hangbrug hoog in de boomtoppen dwars door de jungle heen. Toen we aankwamen bleek deze helaas dicht te zijn, we besloten de toch toch enige waarde te geven en besloten een soort heuvel te beklimmen. Halverwege besloten we echter dat het niet verstandig was om door te gaan, daar ons water bijna op was en het al aan de late kant was (in verband met zonsondergang). Dus licht teleurgesteld gingen we weer terug om op te laden voor de volgende dag.
De electriciteit was weer aanwezig en we konden bijna allemaal slapen. Leon niet en dit was maar goed ook. Omdat het desondanks de ventilator toch een beetje muffig en warm was in de kamer, hadden we het raam open gedaan. Dit was blijkbaar voor een duister personage aanzet voor een poging tot inbraak! Gelukkig was Leon wakker en merkte hij de ongenode gast op. Leon uitte een onverstaanbare maar angstaanjagende kreet! Dit deed de man met kwade bedoelingen een ogenblik verstarren, alvorens de benen te nemen om nooit weer terug te keren. Dit kleine avontuur, plus de ervaring van de vorige nacht maakte ons naast weer een slapeloze nacht (behalve voor Dick-Paul, die slaapt overal doorheen), besluiten weg te gaan uit deze plaats. Dan maar geen jungle!
Na een spannende nacht hebben we de wandeling op de tweede dag toch nog eens met goede moed geprobeerd. Deze keer was de Canopee Walkway wel open! Enthousiast klommen we naar boven en genoten van het mooie uitzicht tussen de boomtoppen van de jungle:
Het is een geweldige ervaring om daar te lopen, maar je moet geen last hebben van hoogtevrees. Want je loopt toch ruim 40 meter boven de grond aan een paar touwtjes over een plankje van misschien 30 cm breed. Mikolaj heeft last van hoogtevrees, maar hij heeft het gelukkig wel heelhuids gehaald! Een mooie persoonlijke overwinning dus.
Hierna gingen we wildwatervaren in de rivier die door de jungle loopt. Het water stroomt daar vrij snel en als er dus een door rotsen gevormde versmalling optreed, wordt het water net een wildwaterbaan! In de verwachting dat we vrij nat zouden worden deden we niet meer dan onze zwembroeken aan en gingen in het bootje zitten. Helaas was het naast een leuke toch door mooie natuur weinig spectaculair. We zijn het natst geworden van de golven van een passerende boot.
Met een toch aardig voldaan gevoel zochten we de lokale bus (de lelijkste bus tot nu toe!) op om terug te gaan (1 keer in de boot was voldoende) naar een overstapplaats voor de bus naar Kuala Lumpur. Hier zullen we nog 2 nachtjes blijven alvorens naar Melakka te gaan.
Big City Life
Hallo vrienden en familie,
Na onze avonturen op de Perhentian eilands zijn we onze tocht begonnenrichting de hoofdstad van Maleisie (Kuala Lumpur). Om de reis zo soepel mogelijk te laten verlopen hebben we besloten voor een nacht te verblijven in Kota Bahru. Kota Bahru is een stad in het noorden van Maleisie dichtbij de grens van Thailand.De reis is prima verlopen, eerst weer een enerverende tocht met een speedboat en vervolgens hebben we met veel onderhandelen een taxi te pakken gekregen richting Kota Bahru. Tijdens het onderhandelen hebben we net zoals de heren op onderstaande foto een potje dammen gespeeld
Kota Bahru is hoofdzakelijk een stad waar alleen Moslims wonen en waar voor de rest weinig bezienswaardigheden zijn. Na aankomst hebben we eerst westers gegeten in de Pizza Hut. Later in de middag zijn we door de stad gaan wandelen richting het cultureel centrum, hier worden iedere dag Maleise traditionele spellen gespeeld. Natuurlijk kwamen wij aan toen alles afgelopen was en begon ook nog eens een heerlijke Monsoen regen van een half uur
's Avonds zijn we lekker gaan eten bij Maleise voedstelstalletjes op een grote markt. Hier hebben we een aantal van de Maleise specialiteiten verorberd. Waaronder Nasi Goreng daging Masak Merah. Dit gerecht zullen we zeker vaker gaan bestellen
Verder hebben we nog wat door de stad gelopen en wat winkeltjes bekeken. Het leuke hier is dat we geen westerlingen en dat wanneerwe winkelsinlopen en wat vragen aan Maleisiers ze allemaal spontaan moeten lachen, erg leuk allemaal. Deze ervaringen hebben ons beeld van moslims echt drastisch veranderd.
Vrijdagochtend zijn we vroeg opgestaan om de bus naar Kuala Lumpur te nemen. Deze bustocht van een kleine 10 uur verliep soepel. De busrit bracht ons langs de Cameron Highlands en de jungle tot we in de verte de Petronas Towers en de KL Tower konden aanschouwen.Na afgezet te zijn op een busstation, konden we eindelijk weer na Bangkok het stadsleven weer aanschouwen. Wat is het toch lekker om na zo'n lange tijd weer in een stad te komen. Gelukkig was het busstation dichtbij de Skytrain (Monorail), zodat we binnen no time in het centrum stonden. Na een tijd alle hostels langsgelopen te hebben we besloten we toch naar het eerst hostel te gaan waar we langs zijn gelopen. Dit is echt het meest schone hostels waar we tot nu toe zijn in geweest en met mooi Samsung LCD schermpjes waar op 10 verschilende zenders de olymipische spelen live worden uitgezonden.
De eerste dag in Kuala Lumpur zijn we redelijk vroeg opgestaan om een van de gratis tickets te bemachtigen voor de skybridge die tussen de twee Petronas Towers loopt. Dit 452 meter hoge gebouw, was ooit het hoogste gebouw van de wereld, maar is nog welhet hoogste twin towersgebouw. Natuurlijk waren we net vijf minuten te laat voor de gratis tickets dus zullen we het de volgende dag weer moeten proberen. Gelukkig was de wandeling niet voor niets want bij de Petronas Towers zit de shopping Mall (Suria Mall in KLCC)met allerlei dure merken. Na hier lekker gegeten te hebben besloten we wandeling te doen door de koloniale wijk en Little India. Deze tocht bracht ons langs de mooiste moskee van KL (Masjied Jamek) en langs Merdeka Square. We hebben ook nog een dik uur gezocht naar het nationaal museum en wat blijkt nadat we hem gevonden te hebben.... gesloten voor onbepaalde tijd
Hierna zijn we naar de grootste Shopping Mall van ZO Azie (Berjaya Times Square) gegaan. Het is echt niet te geloven hoeveel winkels zich er in deze Mall bevinden. Waarschijnlijk gewoon net zoveel winkels als in heel Zuid Holland
De avond zijn we uitgaan in de meest hippe tent van Maleisie (Zouk). Hierhebben we om 12:00 uur Mikolaj's verjaardag gevierd. Na sluitingstijd hebben we buiten rondgehangen met de Maleise jeugd, was echt super gezelig. Op de terugweg hebben we ook nog heerlijk gegeten bij de MAC. Alle fast food ketens in KL zijn namelijk 24 jam (Maleise woord voor uur).
Zondag was voor ons echt een katerdag. Heerlijk rondhangen bij de TV en de olympische spelen volgen. Af en toe naar buiten om wat lekkers te eten en te drinken.
Maandagochtend moesten we vroeg op staan om ditmaal wel de tickets voor de Petronas Towers te bemachtigen. Gelukkig waren we op tijd en na drie kwartier in de rij te hebben gestaan hadden we tickets. 's Middags om vijf mogen we omhoog. Om de tijd te doden zijn we lekker door de stad gaan wandelen en door de vele Shopping Malls. Ook hebben we 's middags de Batu Caves bezocht.Na het belopen van 270 treden kom je in de Batu Caves. Deze hindoestaanse grottenbevinden zich op een kleine afstand van KL. De grot is gigantisch groot en wordt bewoond door aapjes die we natuurlijk weer nootjes hebbengevoerd.
Na deze hoogte hadden DP en Leon nog wel zin om naar de KL Tower (derde hoogste communicatietoren van de wereld) te gaan, Mikolaj had zijn portie hoogte voor de dag wel gehad en besloot naar de kamer te gaan. Wij hadden geluk, dat we op zo'n mooie tijd richting de KL tower gingen, want het begon net te schemeren. Dat betekent dat we de stad nog in het licht en in het donker kunnen zien. De KL tower is 421 meter hoog en het uitkijkpunt isop eenhoogte van 276 meter. Vanaf dit puntkun je de stad nog veel beter zien, dan vanaf de Petronas Towers.
's Avonds hebben we nog lekker een filmpje gepikt in de bios en zijn we op tijd gaan slapen, omdat we de volgende dag zullen afreizen naar de Jungle van Taman Negara.
Mooiste plekje op aarde??
Hallo vrienden, familie en kennissen
Na vele kilometers gewandeld te hebben in de Cameron Highlands zijn onze lichamen wel aan wat onspanning toe en waar kan dat beter dan op een tropisch eiland
De speedboot kon ons alleen niet op het eiland brengen, dus voor de laatste 20 meter moesten we overstappen op een heel klein taxi bootje. Aan land gekomen vraagt die gast 2 Ringit (40 cent). Wij lachenen Mikolaj zegt natuurlijk heel droog dat als we dat hadden geweten we wel hadden gaan zwemmen met onze tas op de rug haha. Wij dachten dat hij ons probeerde af te zetten, dus hebben we niet betaald en liepen keihard door. De boottaxi mannetje bleef maar irritant achter ons aanlopen dus hebben we hem uiteindelijk 1 Ringit per persoon gegeven. Paar dagen later kwamen we er trouwens achter dat het wel normaal is om dat bootje te betalen oepssss
In ieder geval terug naar de eilanden, veel interessanter. We hebben ons laten afzetten op Long Beach. De plek waar de meeste backpackers verblijven aangezien de hotels wat meer budget gericht zijn. Na een kleine drie kwartier het gehele strand afgelopen te hebben en bij ieder hotel geinformeerd te hebben blijkt alles vol te zijn
Op Coral Beach waren alle budget hotels ook allemaal vol, aan het uiteinde van Coral Beach was nog 1 resort die we niet geprobeerd hadden. Deze zag er echt ontzettend mooi uit, maar we dachten dat deze ook ontzetten te duur zou zijn, maar gelukkig zat het ons weer eens mee en bleek het onwijs mee te vallen (12 euro met ontbijt!). De kamer was echt schitterend en het was ook een ontzettend mooi resort. Nu we helemaal gesettled zijn kunnen we eindelijk aan de ontspanning beginnen
De volgende dag konden we eindelijk lekker met zijn drieen gaan genieten op strand. We besloten naar Long Beach te gaan, want daar is het net een stukje gezelliger. Om een uurtje of 11 zaten we al op strand en wat was het lekker weer en wat heeft de chinese zee een lekkere temparatuur. Het is moeilijk te beschrijven hoe mooi een eiland is met woorden, ik denk dat de foto's jullie een beter beeld geven. Na wat partijtjes Kokosnoot gooien besloten we Om een uurtje of 4 het strand te verlaten. Wat blijkt Mikolaj is voor den tweede maal deze vakantie gefrituurd. Er bestaat geen naam voor de kleur rood die deze pool 's avonds op zijn rug had
's Avonds besloten we te gaan eten in een restaurant waar gebarbecued werd. Alledrie hebben we een lekkere exotisch gerecht besteldt (King Fish, Haai en kreeft). Beetje jammer dat de barbecue bijna de hele tijd niet goed aan stond, wat resulteerde in bijna anderhalf uur wachten. Gelukkig is dat niet erg op een tropisch eiland, in de verte zagen we de hemel steeds oplichten (onweer). Gelukkig kregen we ons eten voordat de volgende tropische storm ons eiland had bereikt.
Aangezien Mikolaj gefrituurd was, besloot hij de volgende dag nog even af te koelen op de kamer. Wij besloten de korte snorkeltocht te doen, die ons langs de beste snorkelplekken van het eiland zou brengen. Shark Point, Turtle Point en Lighthouse worden onze snorkelplekken van die dag. Shark Point is een plek waar regelmatig haaien gezien worden, helaas hadden wij dat geluk niet. Wel hebben bij dit koraal prachtige vissen gezien en een echt enorme kwal! Op Turtle point hebben we op 2 meter afstand gezwommen met een reuze schildpad. Wat een ervaring was dat zeg, op een gegeven moment kwam de schildpad echt enorm dichtbij. Lighthouse point was een plek met een prachtig koraal en mooie vissen.
Na ons snorkelavontuur hebben we Mikolaj uit de gevist. Met zn drieen hebben we nog even op het strand onder de parasol zitten genieten van de Perhentians. 's Avonds hebben we weer heerlijk gegeten en filmpjes gekeken.Ondertussen hebben we ook even een handige en goedkope manier gevonden om naar Kuala Lumpur (hoofdstad Maleisie) te reizen. We zullen eerst de volgende dag afreizen naar Kota Bahru, een stad (veel moslims) in het noorden van Maleisie om vanaf daar de volgende dag naar Kuala Lumpur te reizen
The return of the Polak
Hallo familie, vrienden en kennissen
Eindelijk hebben we weer eens tijd om ons verhaal up te daten. Wat hebben we toch weer een aantal drukke en enerverende dagen achter de rug. Mikolaj heeft zich ondertussen zich ook weer bij het reisgezelschap gevoegd.
Mikolaj kwam vrijdag 1 augustus aan in de Cameron Highlands na een aantal leuke dagen in Thailand achter de rug te hebben. Na een lange reis was hij nog te moe om met ons te wandelen dus besloot Mikolaj een middagdutje te gaan doen. Wij zijn gaan wandelen vanuit Tanah Rata naar de theeplantages. Op de map zou dit een wandeling van een kleine 2 kilometer zijn langs de snelweg. Natuurlijk werken mappen in het buitenland net wat anders, wat resulteerde in een 7km lange wandeling in de volle zon (circa 30 graden) langs een soort van snelweg. Al na de eerste kilometer besloten we al onze T-shirts uit te doen, dus liepen wij met ontbloot bovenlijf langs de snelweg
Na een dik uur wandelen zijn we aangekomen bij theeplantages. Wat een prachtig gezicht was dat zeg. Kleine groene struiken die tot in de verte over de heuveltoppen reikten. Natuurlijk hebben we
hier ook een kopje thee gedronken (de huisthee), maar toch was dit niet our cup of tea. Toch moet de thee uit deCameron Highlands lekker zijn, want het schijnt een wereldberoemde thee te zijn,
vooral die van de BOH plantage.
Na weer wat uitgerust te hebben, vervolgden wij weer onze wandeling. Als het goed is zou een kleine kilometer verderop een leuke waterval zijn (The Whispering falls). Na een kleine 10 minuten
hebben we deze bereikt en hebben we de benodigde fototjes geschoten.
Ja en toen moesten we ook weer terug. Gelukkig zijn Leon en DP niet zo gek dat ze het hele stuk nog een keer zouden lopen. Eerst hebben we geprobeerd een taxi te bellen, maar die vroeg veel te veel Ringgit voor dat kleine stukkie terug. Toch maar weer lopen dan...... ondertussen onze duim opsteken..... vijf auto's verder stopte een pick-up truck..... en daar stapten wij in
Die zelfde middag hebben we ook nog een wandeling met Mikolaj gemaakt door de jungle. Deze tocht leidde ons langs de Robinson Falls. De grootste waterval in het Cameron Highland gebied. Daarna zijn we met Mikolaj naar onze favoriete eettent gegaan in de Cameron Highlands waar we tot nu toe steeds ons ontbijt en diner genuttigd te hebben. Een goed indiaans restaurtant die de lekkerste Roti's, Tandoori Chicken en Nasi Lemak van de stad serveerde.
De volgende dag zijn we met Mikolaj en Tracey (Canadese) op pad gegaan om de een na hoogste berg van de Cameron Highlands te beklimmen. De Gunung Brinchang, een berg van 1840 meter hoog was een flinke bergwandeling waar 3 uur voor stond. Voordat we aan de beklimming van de berg begonnen hebben we eerst nog een boedhistische tempel bezocht voor wat extra geluk.
De tocht naar de top van de Gunung Brinchang was een pittige tocht die behoorlijk stijl omhoog ging, maar wat hebben we met een ontzettend goed tempo de berg beklommen. We waren echt allemaal in topvorm. Zelfs Tracey een canadese vrouw van 31 die niet hoger kwam dan onze borstkast hield het tempo tot aan de top vol. De laatste kilomterer van de beklimming was zo stijl dat je per stap wel meer dan een halve meter omhoog ging. Na een kleine anderhalf uur hadden we de top van de berg bereikt. Helaas was het zicht op de top van de berg erg slecht aangezien er een dikke sluimerbewolking rond de berg was. Op de berg hebben we lekker even wat geluncht en zijn we met een groep Maleise studenten op de foto gegaan.
De afdaling van de de Gunung Brinchang was gelukkig op een geasfalteerde weg. Deze weg leidde ons langs de Boh theeplantages. Deze plantages waren nog veel indrukwekkender dan degene die we de dag ervoor hadden gezien. Na een kleine 8 kilometer lopen was de fut er echt uit en hebben we een taxi te pakken gekregen die ons naar ons hostel bracht.
Na deze wandeling moesten we goed uitrusten want er stond een spannende pot poker in de jungle barop ons te wachten met twee zweden. Helaas lagen wij drie nederlanders er al snel allemaal uit, maar gelukkig hebben we wel erg gelachen met de zweden, wat een mooi taaltje spreken die lui toch. Na wat biertjes gedronken te hebben, moesten we toch maar weer eens het bed in duiken. De volgende ochtend zullen we per bus afreizennaar een tropische eilandengroep: The Perhentians (eilanden waar expeditie robinson in de buurt is opgenomen)
Cameron Highlands
Na een mooie rit door de bergen en een prachtig uitzicht op een geweldige zonsondergang, kwamen we 's avonds aan in Tanah Rata. Het is een niet groot plaatsje, eigenlijk een hoofdstraat met wat zijwegen. We zochten een goedkoop hostel genaamd Daniels Lodge. Het is een klein kamertje wat opzich oke is. beetje te klein misschien, maar ach, voor die prijs ..
Na een goede nachtrust zijn we een stevig ontbijt gaan eten. Dat hadden we ook nodig bleek later. We zijn na een korte planning over de route begonnen aan een goede wandeltocht door de bergen. Het eerste stuk van de route was niet heel bijzonder, veel zwerfafval en een klein watervalletje moesten het hoogtepunt zijn. Hierna begon echter de echte tocht. Het doel was een bergtop van 1840 meter hoog.
Vele bomen zijn we gepasseerd, de berg is tot aan de top bedekt met bomen. Het is een ondoordringbare jungle met daar door heen een soort pad. Het is niet echt een pad te noemen, meer een stukje berg wat onbegroeid is (op boomwortels na, die fungeren als trap). Sommige stukken waren goed stijl, het was een ware klim! Eenmaal trots aan de top beseften we dat we ook nog terug moesten. Dit ging gelukkig bergafwaards dus was het een stuk minder zwaar. Desalniettemin hebben we er toch ruim 5 uur over gedaan eer we weer in Daniels Lodge waren.
Vanavond of morgen verwachten we onze vriend Mikolaj weer. Die had een uitstapje van een paar dagen met een vriendin op een Thais tropisch eilandje.
Goed vrienden en familie, helaas heeft het internet cafe ons fotokaartje gemold dus we hebben even geen fotoos. misschien zijn ze nog te redden! Dat zal blijken op ons volgende verhaal!